Z wdzięcznością dla naszych Matek
Małgosia Jaroszek
W Polsce 26 maja jest obchodzony Dzień Matki jako wyraz miłości, szacunku i wdzięczności dla naszych drogich matek, mieszkających w kraju i na świecie.
W tym dniu warto pamiętać także o matkach, które ze swoimi rodzinami w czasach PRL-u były ścigane i prześladowane przez władze komunistyczne, w wyniku czego zostały zmuszone opuścić Polskę, wyjeżdżając na emigrację z przyczyn politycznych. Często dostawały one bilet w jedną stronę bez możliwości powrotu do ojczyzny.
Przez lata pobytu na obczyźnie zmagają się nierzadko z wieloma wyzwaniami, takimi jak: dostosowanie się do nowej kultury, języka i klimatu, a także trudnościami ekonomicznymi. Jednak pomimo to, matki mieszkające poza granicami Polski wykazują niezwykłą siłę i determinację. Często podejmują pracę w trudnych warunkach, by zapewnić swoim dzieciom jak najlepsze życie. Od najmłodszych lat uczą ich języka polskiego, polskiej kultury, tradycji, zapisują do szkół polonijnych.
To matki są fundamentem naszych rodzin i społeczeństw. Ich miłość, cierpliwość i poświęcenie są bezcenne. W tym szczególnym dniu wyrażamy szacunek i podziw dla wszystkich matek, które w sposób szczególny mierzą się z trudnościami i troskami dnia codziennego. Wśród nich są samotne matki, wdowy i te wychowujące dzieci niepełnosprawne. Ich oddanie i wytrwałość są godne podziwu.
Matką jest również kobieta, która jest związana ze swoimi dziećmi, niebędącymi jej biologicznym potomstwem. Na uwagę zasługują również matki przysposabiające dzieci w rodzinie zastępczej, jak też te prowadzące rodzinne domy dziecka.
Papież Jan Paweł II w trakcie swojego pontyfikatu poświęcił bardzo wiele uwagi roli kobiety, jako matki. Podczas pierwszej pielgrzymki do Polski w czerwcu 1979 r. w czasie Mszy Świętej na Jasnej Górze Ojciec Święty mówił, że: „Macierzyństwo zaś w polityce i ekonomii pracy winno być traktowane jako wielki cel i wielkie zadanie samo dla siebie. Łączy się bowiem z nim inna, wielka praca, w której nikt matki rodzącej, karmiącej, wychowującej nie zastąpi. Nic też nie zastąpi serca matki w domu, serca, które zawsze tam jest, zawsze tam czeka. Prawdziwe poszanowanie pracy niesie z sobą należną cześć dla macierzyństwa, a nigdy inaczej”.
Ojciec Święty w 1995 roku podczas konferencji Narodów Zjednoczonych w Pekinie w Liście do Kobiet „A ciascuna di voi” wyraził wdzięczność wszystkim kobietom pisząc:
„Dziękujemy Ci kobieto-matko, która w swym łonie nosisz istotę ludzką w radości i trudzie jedynego doświadczenia, które sprawia, że stajesz się Bożym uśmiechem dla przychodzącego na świat dziecka, przewodniczką dla jego pierwszych kroków, oparciem w okresie dorastania i punktem odniesienia na dalszej drodze życia”.
Te słowa przypominają nam, jak ważna jest rola matki na każdym etapie życia człowieka. Od momentu narodzin, poprzez dzieciństwo, dojrzewanie, aż po dorosłość. Ich miłość i troska pomagają nam stawiać pierwsze kroki, radzić sobie z wyzwaniami dorastania i odnaleźć swoją drogę w życiu. Bez względu na to, czy są to matki pracujące zawodowo, czy opiekujące się dziećmi w domu, ich codzienna praca, nieprzespane noce i trud włożony w wychowanie zasługują na największe uznanie.
Kobieta odgrywa niezastąpioną rolę w życiu dziecka, wpływając na jego rozwój emocjonalny, psychiczny i społeczny. Poprzez okazywaną czułość, cierpliwość i wsparcie pomagają mu kształtować jego tożsamość, poczucie własnej wartości oraz uczą, jak być dobrym człowiekiem. Mimo ogromu zajęć i obowiązków, wychowywanie dzieci daje matce mnóstwo satysfakcji i radości, z tego, że mogą one towarzyszyć im w ich rozwoju oraz codziennie patrzeć, jak osiągają drobne sukcesy. To matka uczy swoje pociechy życzliwości, miłości, przepraszania i wybaczania.
Jednym z pierwszych i najważniejszych darów, jakie kobieta daje swojemu dziecku od pierwszych chwil jego życia jest miłość bezwarunkowa. Poprzez dotyk, przytulanie, kołysanie i ciepłe słowa, matka buduje poczucie bezpieczeństwa i zaufania, które są niezbędne dla zdrowego rozwoju emocjonalnego.
To właśnie w ramionach matki dziecko uczy się, że świat jest miejscem, gdzie można czuć się kochanym. Poprzez codzienne rozmowy, wspólne zabawy i naukę, matka pomaga dziecku zrozumieć, co jest ważne w życiu. Jest ona również pierwszą nauczycielką dla swojego dziecka. Pokazuje mu świat, jego piękno oraz czyhające zagrożenia.
Rodzicielka odgrywa kluczową rolę w wychowaniu potomstwa, przekazując mu system wartości, na który składa się zbiór zasad, norm, poglądów i przekonań. Jej postawa, zachowanie i podejście do życia stanowią dla dziecka inspirację i przykład do naśladowania. Kochają one swoje dzieci najlepiej jak tylko umieją, korzystając z instynktu macierzyńskiego.
Na kartach historii zapisały się matki, które wychowały synów i córki, uznanych w kościele katolickim za świętych. Wśród nich jest święta Monika. Modliła się ona przez wiele lat za swojego syna Augustyna, by ten zmienił swoje życie i postępowanie. Jej cierpliwość została ostatecznie nagrodzona, kiedy syn nawrócił się i stał się jednym z największych teologów i świętych w historii Kościoła.
Na uwagę zasługuje również św. Joanna Beretta Molla. Kiedy będąc w czwartym miesiącu ciąży zdiagnozowano u niej nowotwór, odmówiła aborcji, która była jednym z proponowanych przez lekarzy rozwiązań ratujących jej życie. Zmarła tydzień po urodzeniu swojej czwartej córki, Gianny Emanueli.
Matka ks. Jerzego Popiełuszki Marianna Popiełuszko w swym wielkim bólu i cierpieniu po stracie swojego syna, wybaczyła jego oprawcom, kierując się chrześcijańską nauką o miłości i przebaczeniu. Jej postawa stała się symbolem moralnej wielkości i niezłomności ducha. Natomiast Emilia Wojtyłowa, matka Karola Wojtyły nie wyraziła zgody na przerwanie ciąży, którą proponował jej lekarz i dzięki temu wydała na świat wielkiego Polaka, świętego papieża Jana Pawła II.
Te kobiety mogą być inspiracją i przykładem dla współczesnych matek wychowujących swoje dzieci.
W ten szczególny dzień warto przypomnieć sobie o tym, jak wiele zawdzięczamy naszym matkom i jak ważne jest, by okazywać im wdzięczność nie tylko od święta, ale również każdego dnia. Najlepszym źródłem siły w macierzyństwie jest miłość w małżeństwie. Wsparcie ze strony męża stanowi niezastąpioną podporę dla kobiety, w wypełnianiu roli matki. Miłość pomiędzy żoną, a mężem jest również najlepszym wzorem dla dzieci. Obserwując kochających się rodziców, uczą się one jak budować zdrowe relacje oparte na szacunku, zaufaniu i wzajemnym wsparciu. Widząc miłość i współpracę między rodzicami, dzieci uczą się wartości, które są fundamentem ich przyszłych relacji. Polski matematyk Herman Aurebach napisał, że:
„Każdą inną ludzką miłość trzeba zdobywać, trzeba na nią zasługiwać pokonując stojące na jej drodze przeszkody, tylko miłość matki ma się bez zdobywania i bez zasług”.
Przy okazji tego święta warto wrócić wspomnieniami do twórczości polskich artystów, którzy wizerunek matki przedstawiali w swoich utworach. Na uwagę zasługuje piosenka „Do Ciebie Mamo” autorstwa Violety Willas, „Pieśń o matce” Mieczysława Fogga oraz niezapomniana pieśń Bernarda Ładysza „Moja matko ja wiem”. W Dzień Matki pamiętamy również o matkach żołnierzy, poległych walczących o wolną Polskę. Wśród nich warto wspomnieć o Jadwidze Zarugiewicz, symbolicznej matce Nieznanego Żołnierza, która straciła 19-letniego syna Konstantego, jednego z Orląt Lwowskich, poległego 17 sierpnia 1920 roku w bitwie pod Zadwórzem.
Wszystkim matkom, zarówno tym mieszkającym w kraju jak i za granicą, składam najserdeczniejsze życzenia,
by wzorem macierzyńskiej miłości była dla nich Najświętsza Maryja Panna w wizerunku obrazu Matki Bożej Karmiącej,
na którym widać czułą opiekę i bliskość Niepokalanej do swojego Syna.
Małgorzata Jaroszek
