Szanowni Państwo!
Zbliżają się długo oczekiwane Święta Bożego Narodzenia, wspaniała okazja, aby w czasie oczekiwania, na 2023 rocznicę narodzin Jezusa Chrystusa, w okresie Adwentu, poddać się refleksjom. Właśnie to uczyniłam i zdałam sobie sprawę jak wiele dobra, piękna i mądrości przeżyliśmy dzięki REPUBLICE POLONII. Chylę czoła przed naszą Panią Prezes, Panią Mecenas Marią Szonert Biniendą, która, z tak wielkim wdziękiem i za pośrednictwem doskonałej i sprawnej organizacji poprowadziła nas pierwszego dnia szlakiem odzyskiwania Niepodległości przez Polskę, prowadząc nas Przez Muzeum Józefa Piłsudskiego we dworze “Milusin”, w Sulejówku pod Warszawą.
Dla Polonii aż z pięciu kontynentów było to wielkie doświadczenie, scalające nas wszystkich w jedną patriotyczną, Polską Rodzinę. I ledwie żeśmy trochę odsapnęli, a tu Pani Maria powala nas z nóg późnobarokową, przepiękną budowlą pałacową w Kozłówce pod Lublinem. Chyba najpiękniejszy pałac w Polsce. Siedziba arystokratycznej rodziny Zamoyskich. Dzieje pałacu i społecznikostwo, niektórych jej właścicieli jak np. Jadwigi z Działyńskich-Zamoyskiej, która zakładała szkoły dla dziewcząt, czy też Aleksandra Zamoyskiego, który zdobyl 3 Virtuti Militari w wojnie z bolszewikami w 1920 roku. W czasie okupacji niemieckiej wysłany został do Auschwitz.
Obiekty te obalają komunistyczną propagandę “wroga narodu”, ale też i ignorancję świata zachodniego, na temat historii Polski i jej najwybitniejszych Rodów. Pani Maria mimo woli, zaszczepiła w nas dumę z bycia Polakiem i dała to cudowne paliwo do działania na rzecz Polski w miejscach, do których rzucił nas los.
Następnie w Lublinie odwiedziliśmy Katolicki Uniwersytet Lubelski, uczestniczyliśmy w inauguracji roku akademickiego, mieliśmy spotkania z pracownikami IPN i jego dyrektorem dr. Derewendą.
Przepełnieni wiedzą, informacjami i wrażeniami, które zwykle zdobywa się latami, wylądowaliśmy w historycznym budynku starej Warszawy, dawnym Hotelu Polonia, a obecnie Pałacu Polonii. Ten autentycznie piękny pałac, sprawia wrażenie budowli żywcem przeniesionej z Paryża. Został wybudowany przez hrabiego Przeździeckiego, jeszcze w czasie zaboru rosyjskiego w 1913 roku.
Nic dziwnego, że w takiej atmosferze nasze spotkania oraz wymiana informacji o naszych potrzebach, po obu stronach, Polonii i władz, oraz chęć współpracy Polonii z przedstawicielami władz polskich, była merytoryczna i twórcza. A wszystko to zawdzięczamy naszemu “wodzowi” Pani Marii Szonert-Biniendzie.
To wielkie “dzieło sztuki”, umieć utkać taką wspaniałą “tkaninę porozumień” różnych grup państwowych, społecznych, zawodowych dla pożytku Najjaśniejszej Rzeczpospolitej.
Pozwalam sobie i w imieniu całego środowiska Republiki Polonii złożyć Pani i Rodzinie, Życzenia Zdrowia, Szczęścia, Pomyślności i żeby nigdy nie zabrakło Pani sił dla Republiki Polonii.
dr. Mira Modelska-Creech
